Diep teleurgesteld … zelfs een beetje kwaad!

Het nieuws dat het vredegerecht van Geel naar Mol verhuist sloeg bij mezelf in als een bom. Vooral omdat ik ervan overtuigd blijf dat Geel de beste keuze is en blijft om een gezamenlijk vredegerecht te huisvesten.

Zo is er de investering van meer dan 1 miljoen euro die de stad heeft gedaan om een splinternieuw en instapklaar vredegerecht te voorzien dat zowel qua comfort als qua techniek aan de laatste normen voldoet. Een vredegerecht dat nu al twee jaar ongebruikt staat te wachten op het moment dat het in gebruik gaat genomen worden, iets wat nu blijkbaar nooit gaat gebeuren.

Het gebouw ligt centraal in de Kempen, is vlot bereikbaar met alle vervoersmiddelen en staat bovenop een ondergrondse parking die het ook voor minder mobiele mensen mogelijk maakt om er vlot te geraken. Het is een voorbeeld van hoe justitie beter bereikbaar kan worden voor de mensen, maar toch, kiest men voor de optie in Mol.

Tenslotte begrijpt ook niemand de logica: het kanton Geel blijft bestaan, maar wordt gehuisvest in Mol. Welke besparing moeten we dan zien in deze oefening? Er blijven dus twee vrederechters, alleen ze zitten nu samen in Mol. De huisvesting van een vredegerecht is een verplichting van de stad dus daar valt voor justitie ook al niets te besparen. Er is nog altijd de mogelijkheid van de “juge sous l’arbre” dus de facto moet de stad toch nog een lokaal voorzien voor de vrederechter in Geel.

Een onbegrijpelijke beslissing … absoluut onbegrijpelijk!