Het Huwelijk

Op 6 september 2013
Den Bonten Hannen. Want tussen droom en daad 
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid. Elsschot heeft dit met scherp inzicht verwoord.
Het blijkt een uitermate goed bewaard geheim, maar Geel verkeert in een meer dan precaire financiële situatie. Meer dan 50 mio euro schuld. Reken dit maar eens om naar BEF en het wordt voor de ouderen onder ons iets duidelijker. Wat kan je daar aan doen? De eenvoud zelve. Ofwel verhoog je de belasting, ofwel zet je de tering naar de nering. Uiteraard gaan we als N-VA voor de laatste keuze. Echter, het is dan wel pijnlijk te moeten vaststellen dat, ondanks de ruime inkomsten, de ongebreidelde spilzucht van het vorig bestuur en de lasten die zij op de toekomst hebben gelegd ons nu in zo erg nauwe schoentjes dwingen. De nering werd immers zwaar gehypotheceerd.
 
Tot nogtoe gingen we uit van een correcte toewijzing van de kosten. De kerntaken worden gedragen door de basisbelasting. Wie echter extra een individuele dienst aan de gemeenschap vraagt, betaalt er voor. Dat is eerlijk vinden wij als N-VA, want op deze wijze wordt de economische activiteit niet belast door individuele diensten.
 
Droom en daad. Retributies verhogen valt niet zwaar. De tering is een heel ander verhaal. Zo bleek ook tijdens de afgelopen gemeenteraad. Men besliste immers dat het project de Bonten Hannen toch zou aanbesteed worden. Een minstens megalomaan project van ongeveer 900.000 euro dat een gemeenschapvormend doel heeft voor een zeer beperkt aantal mensen (totale inwoners van het deeldorp bedraagt nauwelijks 1000 mensen).
 
De eis van N-VA dat de totale kost van dit project op de begroting moest wegen werd blijkbaar door weinigen aan de tafel echt begrepen.
 
Hoewel dergelijk project qua schaalgrootte rationeel niet kan verdedigd worden, bleek er geen weg terug. Het project immers begon met een bescheiden vraag van noodzakelijke aanpassing van een polyvalente zaal, oorspronkelijk begroot op 150.000 eur. Maar dat was buiten de droomfabriek gerekend. In geen tijd verdrievoudigde het project en toen kwam de turbo van de Leader subsidie, om op 1 miljoen euro (u leest dit goed) terecht te komen. Eigenlijk had hier niemand om gevraagd en men vergeet in deze context dat men ook met subsidies van de overheid zorgvuldig moet omspringen. Het gaat immers steeds over de schaarse middelen die de burger bijdraagt. Niettegenstaande de rationalisatie die de N-VA executieven doorvoerden waardoor het project tot 850.000 eur kon herleid worden, werd het budget niet aangepast. Neen. Men ging middelen zoeken in de bijdrage in natura van de verenigingen en men rekende op torenhoge sponsorbijdragen. Gevolg van dit alles was dat op de begroting een zaal van 450.000 evenzwaar woog dan een van 850.000 eur.
 
Uit de verslagen van de gemeenteraad van juni blijkt dat schepen Leen Beke het engagement van de verenigingen – ook financieel - nog als bindend en dwingend aangaf. De verenigingen zelf echter interpreteerden hun engagement enkel als een welgemeende inspanningsverbintenis. Zij hadden Mevrouw Beke blijkbaar niet goed begrepen.
 
Gedane zaken nemen geen keer, doch het is total onrechtvaardig om individuele vertegenwoordigers van goedbedoelende verenigingen een financieel zwaard van Damocles boven het hoofd te hangen.
 
Daarom vroeg en bekwam N-VA ook dat het volledige bedrag ingeschreven wordt in de begroting. Alleen zo zijn de rekeningen duidelijk en riskeer je niet een engagement financieel te moeten afdwingen.
 
Bovendien is dit inschrijven op de begroting transparant. Waar vroeger op het einde van dergelijke projecten geprutst werd om tekorten aan te vullen met bijkomende leningen, weet je nu tenminste waar je voor staat en zet dit je aan om over een en ander kritisch na te denken.
 
Nadenken hoe het komt dat onze geliefde stad Geel de derde hoogste langetermijn schuld van gans de provincie heeft.
 
Daarom: de kracht van verandering. Niet Oosterlo zal de rekening van dit erfstuk betalen, doch gans de Geelse gemeenschap zal solidair dit engagement uit het verleden dragen. De last van de erfenis. Voor de toekomst zal echter de kracht van verandering spreken. Elke burger en elke vereniging heeft recht op een billijke en functionele invulling van gerechvaardige noden, een welvaartstaat waardig.
 
Diederik Lambrecht
Voorzitter N-VA Geel

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is