Vera Celis speecht bij opening expo Fred Bervoets

Op 6 oktober 2015, over deze onderwerpen: Cultuur
Vera Celis en Fred Bervoets

Vera haar speech :

Meester Fred Bervoets, wat zijn wij hier ‘chancaars’ om u te mogen ontvangen in Geel! Zo’n naam, zo’n talent, zo’n massa kunst hier in de Halle verenigt, dat kan je alleen maar als ‘dikke chance’ bestempelen.
Wanneer ik hoorde dat Fred Bervoets naar Geel zou komen, werd ik onmiddellijk herinnerd aan mijn kinderjaren, niet door Fred, wel door Bervoets! De eerste keer dat ik die naam hoorde, was in mijn geboortedorp Arendonk. Daar was in de jaren 60 een pastoor, Zeer eerwaarde Heer Bervoets, zijn naamplaatje was op de biechtstoel vastgemaakt. Ik en mijn broer zaten daar regelmatig te wachten om te biechten, want toen was dat nog elke maand verplicht, maar wij zaten daar te loeren naar dat middenstuk in die biechtstoel om te zien of die pastoor, met zo’n naam nu sokken aan had of niet! Nadien moest je dan snel nog wat zonden verzinnen, tegen dat het uw toer was. 

Ik weet ook niet Meester Bervoets of er een nonkel pastoor in uw familie was of niet, maar heel veel ben ik die naam niet tegen gekomen in mijn leven. Zoals altijd als er van mij een woordje wordt verwacht, ga ik wat grasduinen naar de achtergrond van de persoon, voor u was dat heel gemakkelijk, Google geeft meer dan 10 pagina’s info, over uzelf, over uw werk, maar ik wil het daar niet over hebben, dat laat ik met plezier dadelijk over aan de voorzitter van het MuHKA. 

Wat mij wel bijzonder aansprak en deed nadenken, waren enkele antwoorden die u gaf in interviews die ik gelezen heb. Een van die vragen was: waarom een tentoonstelling in Geel? Hoe komt een mens nu toch in Geel terecht? Uw antwoord, dat was er voor mij eentje van goud: ‘ik heb iets met die stad, Jan Hoet, Middle Gate, de gezinsverpleging, ik heb daar bewondering voor. Een aantal van mijn collega’s en studenten zijn in de psychiatrie terechtgekomen en dan krijg je respect voor de helpende hand’!

 Dedju Fred, dat is prachtig gezegd, dat heeft mij gepakt! Want dat is helemaal juist, onze ereburger Jan Hoet zag dat zo ook! Als mensen hun probleem moeilijk krijgen uitgelegd, maar wel op papier of op doek kunnen gezet krijgen, is dat resultaat niet alleen grote kunst, maar dan heeft die creatieve actie ook nog een sterke therapeutische waarde. En zoiets, dat kan alleen in Geel, Geel biedt die helpende hand aan iedereen die dat nodig heeft, maar het ouderlijk huis van Jan Hoet, nu Yellow Art, is dé helpende hand voor zij die in de kunst een mogelijkheid zien om zich uit te leven.  

Uiteraard heb ik nog heel wat interessante dingen over Fred Bervoets gelezen, zeker over zijn werk, maar die kleine kantjes over zichzelf, die vond ik het meest interessant. In zijn interview in de suikerkrant, zegt Fred verder nog in zijn antwoord op waarom hij voor Geel heeft gekozen, ‘ verre bestemmingen, het klinkt chic, maar ik ben niet reislustig’. Dichterbij is beter. Fred, wij zijn familie, ik ben ook niet reislustig, ik dacht dat ik wel een zeer uitzonderlijk en abnormaal geval was, maar nu ben ik gerust! Als een kunstenaar van zo’n kaliber ook niet echt ver weg wil zijn, dan zegt dat iets over tevreden zijn met dagelijkse dingen, met vertrouwde dingen en vertrouwde omgevingen. Het moet dus allemaal nog niet zo ingewikkeld zijn 

Je verwijst ook regelmatig naar James Ensor, voor u een groot voorbeeld! Awel, daar voelde ik me een 2de keer met u verwant, want ik ben ook een grote believer van James Ensor. Met zijn opvallende realisaties van hilarische maskerades en groteske persiflages. Voor Ensor is het masker een instrument van een expressionistisch demasqué: hij onthult de ware boosaardige en lachwekkende aard van de mens. Ook in mijn job heb ik regelmatig een grote dosis humor nodig, om ze als saus over de problematiek te kunnen gieten. Jezelf voldoende kunnen relativeren, ik denk dat het voor iedereen nodig is om enerzijds te kunnen overleven, maar anderzijds ook om als kunstenaar je gevoelens, je ziel in het werk te kunnen leggen. 

In een laatste beschouwing over je werk schrijft Ivo Verheyen in de Suikerkrant: “ ontaarde kunst’, een geuzennnaam. Fred Bervoets heeft hem met zijn werk meer dan verdiend, en Geel moet trots zijn dat een man van zijn kaliber oversteekt! …

Meester Bervoets, dat laatste kan ik alleen maar volmondig bevestigen,

Dankjewel! 

 

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is