Groen achter de oren

Op 22 december 2013
De laatste publicatie van onze groene vrienden ontlokte mij een glimlach, zij het meewarig en, als empathische mens, enigszins begripvol. Eerlijk gezegd, ik had onze vrienden intellectueel hoger ingeschat. Enttäuschung, zou een teleurgestelde Schopenhauer gedacht hebben. Jammer. Het is uiteraard enigszins frustrerend steeds het hoge woord te willen voeren en dit nooit in vertrouwen van de burger (lees: kiezers) vertaald te kunnen zien. 
 
Zo ook is een ondervoorzitterschap OCMW voor onze groene vrienden niet weggelegd en is dit vandaag gelukkig toevertrouwd aan capabele handen, namelijk deze van onze ondervoorzitster, die geen politiek spel speelt doch inzet op maximale bescherming van de sociaal zwakkeren en daarbij ijvert voor een zo groot mogelijke democratische gedragenheid. In een realistisch en pragmatisch kader. De kracht van verandering ga je daar wel degelijk voelen. 
 
Gelukkig heeft ook schepen Molderez een meer doorgedreven academische opleiding genoten waardoor hij wel zinvolle uitspraken kan doen over statistiek. Helaas, onze groene broeders lukt het klaarblijkelijk niet, niettegenstaande hun verwoede pogingen daartoe. Als je natuurlijk geen idee hebt van de verbinding duurzaamheid en economie wordt het een lastig denkparcours. Verarming is het logische gevolg van gebrek aan inzet en investering en ja, het duidt de grenzen van de ontologische beperking aan. Bijzonder was dan ook mijn verbazing dat Groen tijdens de laatste gemeenteraadszitting een bocht van 180 graden maakte en terug in de oude politieke cultuur verviel. De in hun programma ingebrande waarden van duurzame (groene) energie, het bewust omgaan met de beschikbare middelen (met daarbij correcte allocatie van gepersonaliseerde dienstverlening) en zelfs de succesvolle Middle Gate tentoonstelling mochten er allemaal aan geloven. Nu ja, dit laatste is cultuur. Crisis? Financiële afgrond? Tja, dan moet je eenvoudigweg de belastingen verhogen, aldus Groen. Geld groeit immers aan de bomen, dat weet toch iedereen. 
 
Gebrek aan doordachte inhoud maak je niet goed met aan gefilibuster grenzende monologen, ontdaan van enige inhoudelijke logica en respect voor zij die doen in plaats van te palaveren. Beleid voeren vergt visie, durf en daadkracht.
 
Helaas. Geel verdient beter en heeft beter gekregen. Dag Groen!
 
Diederik Lambrecht

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is